Битирув оқшоми ҳақида

Сўнгги қўнғироқ ва ундаги кечинмалар ҳақида ортиқча ёзишни истамайман. Бир неча йиллар бирга таҳсил олган йилларингни ортда қолдириб кетиш қисматинг. Сенга қоладигани фақатгина ширин хотиралар.

Мактабни тамомлагач, сўнгги қўнғироқдан кейинги оқшомга бориш насиб қилмаганди. Орқа партадаги қизга дарс қилиш имконини бермаган бўлсамда, аслида уни жуда яхши кўрганимни айтолмаганман. Мен билан энг кўп муштлашган синфдошимни оқшом куни бағримга босиб, барчаси учун кечирим сўрай олмаганман. Ўз хонасига чақириб, менга энг кўп дашном берган ўқитувчим аслида мени яхши кўришини билардим. Оқшом куни буни расман тан олишини хоҳлагандим, унинг иқрорномаси менга армон бўлиб қолган. 

Эслаш учун воқеалар кўп. Шунчаки ҳозир бу ҳақда эмас. Тонгги лентада Ўзбекистондаги мактаб ва коллеж битирувчиларига битирув кечаларини ресторан, қаҳвахона ва уйларда нишонлаш қатъий таъқиқланиши ҳақида хабар ўқиб қолдим. Бунинг ҳақиқатга қанчалик яқин ёки йўқ эканини текшириб кўрмадим. Истамадим. 

Мен таъқиқларни ёмон кўраман. Ниятинг яхши бўлса, қонун ва аҳлоқ нормаларидан четга чиқмаган ҳолда бир иш қилмоқ истасанг-у, бунга таъқиқ қўйилган бўлса, ҳазм қила олмайман. Битирув оқшоми йилда битта бўладиган унутилмас байрамлардан бири. Инсон мактабни фақатгина бир марта тамомлайди. Коллежни ҳам, университетни ҳам. У фақатгина бир марта хайрлашув кечасида иштирок этиш ҳуқуқига эга бўлиши керак.

Ҳаммаси эҳтиёт, хавфсизлик нуқтайи назаридан эканини биламан. Яна шуни биламанки, муаммодан қочиш эмас, уни ечишга ҳаракат қилиш ақллироқ иш. Хайрлашув кечасини умуман йўқ қилиб юборгандан кўра, унинг ҳар бирига бўлган масъулият ҳамда эътибор учун ҳаракат қилиниши мумкин. Ҳар бир қаҳвахона ёки ресторанга, ҳар бир мавзега тинчлик посбонлари ажратиш мумкин эканига ишонгим келади. Сиреналарини овозсиз ёқиб, кечалари шаҳарни айланиб юрган милиция машиналарини кўрсам, ўзимни хавфсиз бир муҳитда ҳис қиламан. Шуни таъминлаб бераётган кишилар битирув кечалари бўлиб ўтадиган битта ойни хавфсизлик ойлиги дея эълон қилиб, унда тинчликни таъминлай олишларига ишонаман.

Яна биласизми нима, синфимиз ота-оналари ичида жуда фаоллари бор эди. Ҳаммамизнинг исмимизга қадар биладиган етакчилар. Ўқитувчилар ва уларнинг иштирокисиз битирув кечалари ўтказмаслик ҳам мумкин. Ҳар холда умуман бўлмаганидан кўра яхшироқ. Агар гап шунчаки ортиқча ҳаражат-у, кимўзарга ҳаракатнинг олдини олиш бўлса, менимча фойдалироқ ишлар билан шуғулланиш ҳам мумкин. Жамият ўз муаммоларини секин-аста ҳал қилиб бораверади. 

Битирув кечасида мени яхши кўрган қиз ўзининг энг чиройли кўйлагини кийиб келган экан. Мен буни анча кейин, маюс кўзлари билан тушган расмини кўраётганимда билганман. Ҳар холда энг яқин дугонаси шундай деганди. Ҳозир унинг бир неча фарзандлари бўлса керак, буниси муҳим эмас. Муҳими мен энг яхши кунни ўтказиб юборганимда. Мен синфдош сўзини ўзим учун муқаддас деб биламан. Шунчаки айтдим, қўйдим..